Lokeren - 27 februari 1999
Tien jaar geleden werd de Omloop Het Volk gereden in echte Vlaamse wedstrijdomstandigheden. Het was grijs, er stond wind en het was nat. We zaten nog volop in het Museeuw-tijdperk, die met Mapei-Quick Step de sterkste ploeg had voor de kasseiklassiekers. De Tour Down Under werd pas voor de eerste keer gereden, dat jaar. De Ronde van Langkawi was 3 jaar jong. De Ronde van Qatar en die van Californië bestonden nog niet. Het Volk was dus veel meer dan nu de eerste grote afspraak van het wielerseizoen.
En de Omloop Het Volk van 1999 werd het begin van het fenomenaal boerenjaar van Frank Vandenbroucke, net van Mapei naar Cofidis versast. Hij had eerder op het jaar al de GP La Marseillaise gewonnen, de openingswedstrijd van het Franse wielerseizoen. In de Omloop zat hij in zowat elke aanval vanaf de bergzone. In de finale zat hij geïsoleerd in een kopgroep van 9, met drie Mapei’s en drie Lotto’s. Maar er was geen houden aan Frank, die dag. Alleen Wilfried Peeters kon nog in zijn wiel blijven zitten, maar Vandenbroucke won vlotjes de spurt.
Later dat jaar schreef Frank Vandenbroucke nog op een fenomenale manier Luik-Bastenaken-Luik op zijn naam, won nog wat ritten in kleinere wedstrijden en twee ritten en de puntentrui in de Vuelta. Toen viel hij op het wereldkampioenschap, en was het hele VDB-verhaal plots over. Al zal ook de figuur van Bernard Sainz daar niet vreemd aan zijn. Maar dit jaar verrijst hij opnieuw. VDB is een kat met meer dan 9 levens.
