Prato Nevoso - 20 juli 2008
Wat een slagveld, vandaag in Piemonte. Of nog eerder, zelfs. Vanaf het moment dat het nog maar even bergop ging, moest Stijn Devolder zelfs de grootste harken van zich laten wegrijden. Exit Devolder. Even verderop ging Oscar Pereiro Sio al te nadrukkelijk het asfalt opzoeken. Weg, de allereerste winnaar van de Tour voor de groene tafel. En in volle aanval ging Denis Menchov tegen de vlakte (nu ja, vlakte…) De Rus kwam er nog goed vanaf, maar daar ging zijn kostbare secondenwinst. En zo staan, met nog zes ritten te gaan, zes renners binnen de 50 seconden in het klassement van de Ronde van Frankrijk. Ik weet niet of dat nog ooit gebeurd is, maar ik betwijfel het.
Ik blijf voorlopig nog even hangen bij Cadel Evans als grootste kanshebber. Hij is de beste tijdrijder van de zes, en kan zaterdag, in de 53 kilometer tegen de klok, heel wat tijd goedmaken. Zeker op gele trui Frank Schleck, geen wonder in het individuele werk met de grote molen. Hoe kan dat trouwens, met zulke spillebeentjes?
Terug naar mijn berichtje van tien dagen geleden. Nog steeds is er geen Belgische ritzege. Nog steeds heeft geen landgenoot een speciale trui mogen omgorden. En dat zal ook niet gebeuren op onze nationale feestdag morgen, ook al omdat het dan rustdag is. Dinsdag volgen twee minder bekende Alpenreuzen, en woensdag wordt het een rit om duimen en vingers van af te likken, over de Galibier, de Croix de Fer en L’Alpe d’Huez. 64 klimkilometers in een rit van 210,5 kilometer.
Je kan je natuurlijk afvragen of zulke rit niet vraagt om het gebruik van verboden middelen, en of een normaal menselijk lichaam, ook al is het dat van een topsporter, gemaakt is om deze inspanningen te leveren. Maar als we woensdag bij Wuyts en De Cauwer hangen, zullen we toch weer schreeuwen om meer, hoger, verder. L’Alpe D’Huez was trouwens al enkele keren het slagveld voor Belgische renners. Ze werden aangereden door een wagen (Van Impe in 1977), of betrapt op fraude (Pollentier met zijn peer in 1978). Nog nooit kwam een Belg eerst boven op Alpe d’Huez. Acht keer deed een Nederlander dat wel, zeven keer een Italiaan. Een Belg zal het woensdag ook niet worden. Maar wie weet wordt het voor de eerste keer een Oostenrijker.
